Week 3

Jeetje, dit was alweer week 3. Als we er zo over na denken gaat het eigenlijk al best wel snel. 3 weekjes op 5 maand klinkt nog niet zo lang. Alleen als we gaan na denken wat we allemaal al hebben gezien en gedaan! We hebben nog een hele leuke tijd voor de boeg. Rika ziet de tijd zo voorbij vliegen en vindt dat we meer leuke dingen moeten ondernemen. We zijn nu van plan elk weekend tenminste één leuk ding te gaan doen. (Bijvoorbeeld struisvogel rijden, kitesurfen, windsurfen, naar het slaven museum en al de andere leuke bijzondere dingen die je op Curaçao wel kan doen en niet in Nederland.)

Afgelopen week hebben we weer een drukke stage week gehad. We hebben met al de afdelingen weer leuke activiteiten gedaan. Waaronder: Zwemmen (in de zee!!!), basketballen, voetballen, softballen, wandelen, beach soccer en trefbal. Dinsdag was een speciale dag, ook voor onze stageplaats. We/ze kregen namelijk een grote bus geschonken van een grote sponsor van het eiland. Hierbij was de lokale pers ook aanwezig. Dit was dus een grote happening voor de kliniek. Hierbij hebben wij onze eerste lokale hapjes geproefd. Het was een soort pasteitje, maar dan van oliebollen meel met tonijn en rozijnen erin. Het smaakte een beetje naar Bami schijf met de structuur van een oliebol haha! Jullie denken nu vast allemaal dat het heerlijk was! Maar het was op zich best lekker. Verder hebben we niet heel veel speciaals (of iets wat we graag willen delen) beleefd wat echt noemenswaardig was.

In het weekend zijn we naar het st. Nationaal Christoffelpark geweest. Dit is een beschermd natuurgebied op Curaçao. Hierin zijn wandelroutes en autoroute's. Wij hebben even heel fanatiek allebei gedaan. Eerst hadden we de wandelroute gedaan. Dit was een route van 10km (oke 3,5 km 10 klinkt gewoon wat meer haha). Nee het was 3,5 km alleen wel berg op en af in de brandende zon! Wij hadden eerlijk gezegd de route ook een beetje onderschat. Want ja 3,5 km klinkt inderdaad niet heel erg ver/zwaar. Zwetend kwamen we aan bij het einde. Onderweg zijn we nog (volgens ons) aangevallen door een leguaan. Deze zat in een gat en sprong er in een keer uit. Dit was aan het begin van de route, het begon dus allemaal al spannend. Onderweg zijn we veel cactussen en leguanen tegen gekomen. Tijdens de route hoor je al de blaadjes ritselen van de hagedissen die er onderdoor lopen. Dit maakte de wandel route wel extra spannend. Op de helft dan de route kwamen we aan bij de zee. Dit was heel indrukwekkend. Er was een soort baai waar het water heel wild tegen de rotsen aan klapte. Hier had iedereen even een momentje voor zichzelf om te kunnen genieten van het moment en te realiseren dat we nu echt op Curaçao zitten waar we de komende tijd ook nog niet weg zullen gaan.
Na onze wandel route was het tijd voor de autoroute. Hierbij waren de bergen een stuk steiler. Het was Kellie haar beurt deze dag om te rijden. Vol goede moed stapte ze dan ook in. Ze vond het wel gaaf om door zoon park auto te rijden. Aan het begin ging het namelijk ook redelijk goed. We hadden de eerste ronde erop zitten en kwamen er achter dat dat gebied nog een grotere ronde had. We waren van plan deze te gaan rijden. Het begon ook weer goed. Tot dat we op een gegeven moment de berg op moesten rijden. Het ging goed tot dat er terug geschakeld moest worden. Dit deed Kellie een beetje laat. Waardoor we op een gegeven moment niet vooruit maar achteruit reden. Bergafwaarts dus. Dit was niet helemaal de bedoeling. Kellie werd hard uitgelachen door de rest. Terwijl Kellie met het zweet op de rug probeerde op te trekken en verder te rijden(een beste helling proof dus). Iedereen rennend achter de toeterende weg rijdende Kellie. Op dat moment kon Kellie wel weer genieten van het moment. Dat Kellie in de auto zat en er niet achteraan rende. Hijgend kwamen ze weer boven (haha). Ik (Kellie) had nergens last van. Verder zijn er geen rare auto ongelukken gebeurd. Alleen zoals velen van jullie waarschijnlijk al wel hebben mee gekregen hebben wij onze eerste auto band lek gemaakt! Dit is allemaal goed gekomen en onze reddende engel (onze autobaas) heeft ons hiermee geholpen.

Zondag zijn we met een omweg ( door het goed kaartlezen van sommigen) naar een kite surf plaats geweest. Dit was erg gaaf om te zien. Ook was hier een man die kon vliegen boven het water (foto's volgen). Het is een beetje moeilijk uit te leggen. Maar de foto's (die binnenkort komen) verklaren een hoop. Hier hebben we genoten van de zon en van de watersporten om ons heen!

We gaan deze week weer met volle moed naar stage. We zijn allemaal nog gedreven en hebben er wel zin in (af en toe is het opstaan wel wat moeilijker maar dat is normaal toch?!)

Tot snel allemaal bij onze volgend verslag we houden jullie op de hoogte!

(ps. Ik heb het reisverslag niet gecontroleerd op spelfouten of zinnen die nergens op slaan. Mijn excuses hiervoor maar ik moet nu snel gaan koken want iedereen begint trek te krijgen!)